شاد است، نزدیکش نشوید!

وقتایی که الکی خوشی، که نیشت تا بناگوش بازه، که همینجوری تو دانشگا چپ میری و راست میای و لبخندی، که وقتی وارد کلاس میشی دوستت میگه چه خوبه که همیشه میخندی و پرانرژی هستی و آدم ازت روحیه میگیره، که کل کلاس یه دستت زیر چونته و لبخندی و با دست چپت نوت برمیداری و....، تمام این وقتا، باید بیخیال یه سری آدما شی. باید از محیط مجازی دوری کنی. نباید نزدیکش شی. پاتو تو استریم پلاس که بذاری همه دارن از درد زندگیشون میگن. از جنگ.. از ناامیدی... از ترس.. از.... بعد از یه ساعت میبینی ئع؟ پس کو اون انرژی اول صبحت؟ بعد یه نهیب به خودت میزنی میگی چته؟ چرا الکی شادی؟ تو که وسط این همه بدبختی‌ای... این لبخندتم حذف کن! بعد اینجوری میشه که هممون میشیم یه سری آدم خشن، که تو دانشگاه جدی هستیم و با اخم راه میریم و تو خیابون میخوایم ملت رو بخوریم و....
این روزا کم پیش میاد آدمی شاد ِ بیخود باشه، باید مواظب شاد بودنش باشه و حفظش کنه.

پ.ن: تا یه جایی از تاریخ، من دختری بودم که تمام مدت لبخند بودم. حتی اگر واقن لبخند نبودم. یه چیزی تو مایه‌های همین دو روز اخیر...