۱۳۹۱ تیر ۲۹, پنجشنبه

ستایشی بر یک جمع چندنفره- دارآباد

یه چیزی که مطمئنم سالها بعد براش دلتنگ میشم همین جمع چند نفرمونه. جمعی که حتی که با یاد بودنشون، شاد میشم...‏
هوووم همین جمع کوچیک دوست داشتنی که حالا کم کم پنج شیش ساله میشه. که هر کدوم از اعضاش هر جای این دنیا که باشن عزیزن و...:)‏


پ.ن: به قول پ، طبق سنتی حسنه در سال‌های فرد باید به دارآباد رفت :ی

۳ نظر: