غمگینم چونان آدمی که تیمش نود دقیقه دوییده باشه، طرفدارش تا همون دقیقه 94 استرس و امید داشته باشه، گزارشگر تلویزیونش هی دم به دیقه حرف از گل سوم حریف بزنه و با گزارشش گند بزنه به اعصاب، و صدا و سیماش برای سانسور تماشاچیا هی گل دوم رو نشون بده ور..... در آخر هم هی حسرت بخوره که چرا اون دو تا حمله ی اول آلمان به گل نرسید و.... غمگینم واقن :(
آلمان 1-2 ایتالیا... و من عاشق این آلمانم که تمام نود دقیقه رو بدون وقفه دویید و ناامید نشد.
در نهایت هم که ویوا ژرمنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر